Dansvoorstelling "Samadhi Dance Company" met "Hanuman"

Op vrijdag 27 november 2015 ben ik naar de halve voorstelling "Hanuman" van "Samadhi Dance Company" gaan kijken. Door onvoorziene drukte in Lommel was er nergens parking te vinden. Ik contacteerde hierover telefonisch CC de Adelberg, helaas konden ze mij niet verder helpen. De medewerkster wist ook niet hoe het kwam dat het zo druk was. Nochtans was ik ruim een half uur voor de voorstelling begon al in Lommel. Het enige wat de medewerkster kon doen was mij nog toestaan tijdens de pauze. Ik was een beetje gefrustreerd door het feit dat er enkele egoïsten dubbel geparkeerd stonden, waardoor ik (en natuurlijk ook andere bezoekers) geen parkeerplaats hadden. Het is de parking van CC de Adelberg, maar ze kunnen daar niets aan doen, wisten ze me te vertellen. jammer, hierdoor heb ik een volledige voorstelling moeten betalen en heb ik helaas maar een halve voorstelling gezien. Uiteindelijk was de voorstelling wel de moeite waard. Door de combinatie van dans, zang en spraak was het een mooi totaalplaatje. 

Gezelschap:

Samadhi Dance Company bestaat uit dansers van So You Think you Can Dance, ISH en het gezelschap van Isabelle Beernaert. Het gezelschap won in 2011 de Nationale Danspublieksprijs van Nederland en boekt sindsdien het ene succes na het andere. Het dansgezelschap mixt traditionele Indische dans met moderne dans en urban dance.

Bron: http://www.ccdeadelberg.be/e494/hanuman

Korte inhoud:

Vijf dansers vertolken samen met zanger Chaitanya Charan Das het verhaal over de Indiase apengod Hanuman. In deze oosterse vertelling steelt de boosaardige koning Ravana prinses Sita, de vrouw van oppergod Rama. Enkel Hanuman kan haar redden. De rest laat zich raden.

Bron: http://www.ccdeadelberg.be/e494/hanuman

Wat vond ik er van?

Ik vond het eenmooi samenspel van muziek, dans, licht, zang en spraak. Omdat het verhaal in het Engels was kon ik niet het gehele verhaal goed volgen, ook omdat ik de eerste helft van de voorstelling gemist had. Engels is niet mijn sterkste kant, hierdoor gingen stukken van het verhaal dus verloren. Wanneer ik nadien  infobrochure bekeek, waar het verhaal ook kort in uitgeschreven stond, begreep ik het verhaal wel beter. Omdat het geen alledaagse voorstelling was vond ik het boeiend om naar te kijken. De oosterse dans werd in de schijnwerpers gezet, mooi om te zien. Het was te zijn dat de dansers er maanden aan bezig geweest zijn om tot dit resultaat te komen. Alles perfect getimed, wanneer de muziek stopte ging het gesproken verhaal verder, opgevolgd door zang of terug door dans. De voorstelling leek een beetje op Avatar, er was namelijk ook een man blauw geschilderd van kop tot teen. Ik hebgeen idee of deze voorstelling in verband stond met deze film, maar toen ik die man zag, moest ik er mee aan denken. Ik ben blij dat ik alsnog de tweede helft van de show heb kunnen zien, mijn parkeer frustraties waren verdwenen door de sensationele show. Na 20 minuten te wandelen naar de auto, was ik bevroren en blij dat ik naar huis kon rijden om dan lekker m'n warme bed in te kruipen.

Kindertheater "Rimpelwals"

Op 25 oktober, al een poosje geleden dus, ben ik de voorstelling "Rimpelwals" van "Theater Tieret" gaan bezoeken. Deze voorstelling is geschikt voor kinderen vanaf 4 jaar. Hieronder kan je de korte info van de voorstelling lezen en wat ikzelf van de voorstelling vond. Ook geef ik enkele suggesties die je kan doen om je kleuters voor te bereiden op dit toneelstuk of wat je achteraf kan doen als verwerking. 
Dit theater was een eenmansvoorstelling, deze persoon bediende ook de handpop opa en de grote poppen opa en oma toen ze nog jong(er) waren.

Korte info

Opa is moe, heel erg moe. Hij gaat met kleine stapjes, heel kleine stapjes. En vooral achteruit. Eten doet hij slechts een beetje, met heel kleine beetjes. Maar eens opa vertelt, vertelt hij honderduit. Stoere verhalen over verre reizen vol grootse avonturen. 
Dans, opa, dans! Dans nog eenmaal de rimpelwals!
Een voorstelling vol grote woorden voor kleine mensen. Een voorstelling over dikke vrienden en magere troost. Over klein verdriet en groot afscheid. En over hoop, een hele hoop …


Bron: http://www.tieret.be/production/521/rimpelwals-4-

Wat heb ik er van opgestoken? 

Ik vond het een hele moeilijke voorstelling, het was moeilijk te volgen en de flashbacks waren verwarrend, het was immers niet altijd duidelijk dat het over een flashback ging. Ik trek de leeftijd voor wie het bedoeld is vandaar ook in twijfel. De thema's van dit toneelstuk zijn: afscheid, verdriet, herinneringen, ziek zijn en dood gaan. Ik denk dat het toneelstuk zo moeilijk te begrijpen was juist door die flashbacks die niet altijd even duidelijk waren. 
Zoals ik het begrepen heb, vraagt zoonlief of het kleinkind aan opa om de dans van vroeger met oma nog een laatste keer te doen. Opa wil deze dans dan ook heel graag aan zijn (klein)kind leren, al is dat heel moeilijk omdat opa heel ziek is. Uiteindelijk verzamelt hij al zijn krachten en leert hij zijn (klein)zoon dan ook deze dans, genaamd: "Rimpelwals". 

Lesidee om het theater in te leiden.

Gesprek met de kleuters voeren over wat afscheid nemen is. Wie er al iemand verloren is of wie er een ziek familielid heeft. Zo kan je al meer te weten komen over je kleuters hoe gevoelig het thema ligt of in hoeverre je kleuters dit thema "afscheid" al beseffen. Indien er al leerlingen zijn die afscheid hebben moeten nemen van oma of opa (of iemand anders) kan je vragen of ze hier nog goede herinneringen aan hebben.

Het is een zwaar thema, dus het vergt een voorzichtige aanpak. Als je merkt dat je kleuters hier niet aan toe zijn, kan je beter voor een ander toneel en gespreksonderwerp kiezen dat wel aansluit bij de interesses van de kleuters.

Lesidee om het theater af te ronden.

Laat de kleuters tekenen wat ze van het toneelstuk begrepen hebben, hoe de kleuters het geïnterpreteerd of beleefd hebben. Je kan de kleuters ook een tekening laten maken over een hele leuke herinnering met hun opa en of oma. Je kan met degene die er behoefte aan hebben een gesprekje rond voeren, wat hebben ze getekend en waarom?

Kindertheater "Hertehart"

Op zondag 8 maart 2015 ben ik naar de kitschy mini-operette "Hertehart" voor kleuters vanaf 4 jaar gaan kijken. Dit verslag volgt nu pas omdat ik toen aan mijn examens moest beginnen. Het theater was ik al gaan kijken als pauze tijdens de blok. Het theaterstuk "Hertehart" is van het gezelschap De Kolonie MT. Met Benjamin Van Tourhout (regie en tekst), Bo Spaenc (concept, compositie en muziektheatrale regie), Leen De Veirman & Dimitri Duquennoy (spel en zang) & Roel Van Camp (live accordeon en samples).

Mienherte
Mienherte
Hartezeer in mien herte
Aaah mien hertehart
Hertefrettenshart mien hert
Hartehartefrettensherte hartelijk hertelijk hart
Mienherte

Zo klonken de eerste noten met tekst in de voorstelling "Hertehart". In het begin vroeg ik me af wat het hert wat op de affiche met de voorstelling te maken had buiten de namen van de familie. Want de kinderen zien het hert ook op de affiche maar zien het hert niet in de voorstelling. Pas op het einde van de voorstelling komt het hert naar boven. De twee personages veranderen in hertjes en krijgen ook hertekindjes. De voorstelling gaat eigenlijk over reizen en verliefdheid. Het was wel een goede poging om verliefdheid bij de oudste kleuters uit te leggen. Het was een vlot toneelstuk met humor voor zowel de kinderen als voor de volwassenen. Het dialect wat in heel het stuk voorkwam was op sommige momenten moeilijk te begrijpen aardoor het bij de kinderen ook niet altijd goed aankwam.

Korte inhoud
Hart een gouvernante die al een tijd geen werk heeft, woont in het kasteel van kapitein Hert. Kapitein Hert is op reis op zee en stuurt een brief dat hij terugkeert om zijn spullen te komen halen. Hert wil op de zee gaan wonen, maar Hart is smoorverliefd op Hert en wil niet dat Hert op de zee gaat wonen. Na een hele hoop gesmacht in het kasteel met en zonder de kapitein, laat Hart Hert weten dat Hart hertehartjes wil samen met hem. Ze ziet hem graag en zeg nu zelf, wat is er mooier aan kindjes in de familie om je liefde voor elkaar te bevestigen. Zo veranderen kapitein Hert en Hart in hertjes en krijgen zo hertehartjes (baby hertjes).

Voor meer informatie en de lesdoelen van deze voorstelling, neem zeker een kijkje op onderstaande online PDF.

http://www.ccdeadelberg.be/mediastorage/FSDocument/225/lesmap_Hertehart.pdf

Muziekvoorstelling Aranis en lokale talenten NIKO

Op zaterdagavond 7 februari 2015 ben ik de muziekvoorstelling van Aranis en lokale talenten van het NIKO gaan bewonderen. Aranis is een gezelschap van zes muzikanten. Deze bestaan uit: Sofie Liesbeth Lambrecht (viool en altviool), Pierre Chevalier (piano), Marjolein Cools (accordeon), Stijn Denys (gitaar), Joris Vanvinckenroye (contrabas), Jana Arns (dwarsfluit, zang). De lokale talenten van het NIKO (Noord-Limburgs Instituut voor Kunst Onderwijs) zijn 6 jongeren en 2 volwassenen van middelbare leeftijd. Deze talenten traden samen op met Aranis naar aanleiding van de open kunst dag. Het NIKO deed enkel het tweede deel na de pauze mee, het eerste deel van de show werd verzorgd door de groep Aranis.

Aranis is een Belgische groep met een eigen opvatting over muziek die ze dan ook naar hun manier brengen. Ze brengen voornamelijk klassieke muziek, met hier en daar een vleugje tekst gezongen door Jana Arns. Ook verzorgde Jana Arns de presentatie van de voorstelling. Dit gebeurde op een grappige, plezante manier. Het was niet vanzelfsprekend, wat het zeer leuk maakte om naar haar te luisteren. Ze las bijvoorbeeld een artikel voor van een recensie van Aranis uit Finland, maar dit las ze dan ook in het Fins voor waardoor het publiek de recensie eigenlijk niet verstond, dit maakte het juist grappig. 

Aranis is een orkest dat geen gebruik maakt van drums. Dit is speciaal omdat de meeste orkesten zeker een drummer in hun gezelschap hebben zitten. Hun genre van muziek valt te plaatsen onder Balkan-muziek. Ze improviseren erop los waardoor ze niet te classificeren zijn onder een stijl. Zo kun je onder meer klassieke muziek, folk, rock en jazz in hun muziekstukken herkennen. 

Wat vond ik ervan?

Ik vond het een amusant gezelschap om naar te luisteren. De korte stukjes humor die in de voorstelling waren, werden goed onthaald en het bracht wat variatie tussen muziek en tekst. Door de experimentele waarde van het gezelschap, kwam de muziek ook mooi terecht. Omdat ik ziek was, duurde de show naar mijn mening te lang. Maar het verveelde me niet. Het samenspel met de leerlingen van het NIKO gaf een kleine meerwaarde aan de show. Zonder de leerlingen van het NIKO was het ook zeker en vast een amusante groep om naar te luisteren. Dit was een van mijn eerste muziekvoorstellingen die ik ben gaan kijken in mijn leven en als ik de kans heb zou ik zeker nog eens gaan. De verschillende muziekstijlen die ze gebruiken spreekt iedereen aan. Je moet wel van muziek houden om hiernaar te gaan kijken, of beter gezegd te luisteren.

Nieuwsgierig? Bekijk dan zeker dit filmpje!

https://www.youtube.com/watch?v=GNhAX32gZug